Charyzmatem naszego Zgromadzenia, czyli zasadniczą misją zleconą mu przez Boga przez posługę błogosławionego Edmunda Bojanowskiego jest praca w ochronkach, czyli przedszkolach. Ponadto Siostry katechizują dzieci i młodzież, pielęgnują chorych, prowadząc dla nich Domy Pogodnej Starości i Zakłady Opikuńczo-Lecznicze. Realizują powołanie misyjne, prowadzą świetlice i Domy Dziecka.

Ponadto swoją pracą apostolską obejmujemy kraje Europy Zachodniej, Wschodniej oraz Kanadę i Kamerun.

Zgromadzenie bierze swój początek od pierwszej ochronki założonej przez Edmunda Bojanowskiego. Dom generalny naszego Zgromadzenia ma swoją siedzibę we Wrocławiu. W Polsce istnieją trzy prowincje: warszawska, katowicka i opolska.

Nasze zgromadzenie towarzyszy w rozwoju duchowym tym dziewczętom, które są zainteresowane życiem zakonnym. Dwa razy w ciągu roku mogą one przeżywać rekolekcje zamknięte w naszym Domu Prowincjalnym w Warszawie, gdzie również odbywają się dni skupienia.

Formacja w naszym Zgromadzeniu rozpoczyna się kilkumiesięczną kandydaturą. Pierwszy rok postulatu kandydatki przeżywają w Częstochowie, a drugi rok formacji w Domu Prowincjalnym w Katowicach. Nowicjuszki przechodzą formację zakonną w Domu Prowincjalnym w Leśnicy Opolskiej, oraz w drugim roku - w Domu Prowincjalnym w Katowicach. Po drugim roku nowicjatu składają pierwsze śluby zakonne na dwa lata. Podczas tej uroczystości otrzymują nowe imię zakonne. Gdy upływa czas obowiązywania pierwszych ślubów, nowicjuszki ponawiają je na kolejne trzy lata, a ostatnie czasowe śluby składają na jeden rok. Okres formacji czasowej w naszym Zgromadzeniu trwa 10 lat.

Założycielem Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP jest błogosławiony Edmund Bojanowski, katolik świecki, którego Ojciec Jan Paweł II beatyfikował w Warszawie 13 czerwca 1999 r.

Edmund Bojanowski urodził się 14 listopada 1814 r. w małej wiosce Grabonóg w poznańskim. Dom rodzinny był tym środowiskiem, który w Edmundzie ukształtował prawy charakter, szczerą i autentyczną pobożność, modlitwę, prostotę i pracowitość. Ojciec błogosławionego przekazał synowi wrażliwość patriotyczną, zaszczepiając w nim miłość do Ojczyzny. Teresa, matka założyciela ukształtowała w nim duchową delikatność, zainteresowanie do języków obcych, muzyki i nade wszystko doświadczenie głębokiej miłości do Pana Boga.

Działalność Edmunda Bojanowskiego przypada na okres niewoli, nagłych przemian i klęsk żywiołowych. Epidemie tyfusu i cholery nawiedzające kilkakrotnie Wielkie Księstwo Poznańskie powiększały śmiertelność wśród ludzi biedych, spracowanych i pozbawionych opieki. Chłopi żyli w bardzo trudnych warunkach a nawet nędzy. Dzieci wiejskie podczas pracy rodziców na ,,pańskiej roli" potrzebowały domu, schronieni, ciepłej domowej atmosfery. Edmund Bojanowski posłuszny Duchowi Świętemu i słowom Jezusa ,,Wszystko co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili" wyszedł z propozycją wychowania i ewangelizacji ludności wiejskiej.

Powoli dojrzewała w nim myśl utworzenia ochronek, które miały pełnić funkcje domu w czasie nieobecności rodziców. Bojanowski postrzegał dom jako środowisko, w którym dziecko jest rozumiane, akceptowane, kochane, w którym odnajduje się z rodzicami we wspólnym myśleniu i wrażliwości na wartości religijne i patriotyczne. Pragnął, aby dziecko rozwijało się w rodzinie jako ,,małej ojczyźnie".

Ochronka w koncepcji Bojanowskiego to miejsce, gdzie pielęgnuje się wiarę, żyje w wierności Bożym przykazaniom i podtrzymuje rodzinne zwyczaje, czerpiąc z bogactwa tradycji ojców. Rodzina, według niego, jest miejscem ,,ochrony i pielęgnowania wartości religijnych, moralnych, społecznych i narodowych".

Pierwszy dom opieki nad dziećmi pod nazwą ,,ochronki" otworzył Bojanowski w 1850 r. w Podrzeczu. Kolejne powstawały w Wielkopolsce, na Śląsku i w Galicji. Dziećmi opiekowały się wiejskie dziewczęta przygotowywane do tej pracy przez Edmunda Bojanowskiego. Ponieważ ochronki musiały utrzymać się same, dwie z opiekunek chodziły do pracy na roli, a trzecia z nich opiekowała się dziećmi.

Naszą radością jest udział ludzi świeckich w poznaniu i życiu charyzmatem błogosławionego. Nadal powstają i rozwijają się wspólnoty świeckich zwane ,,Rodziną błogosławionego Edmunda Bojanowskiego".